Biz Kimiz?...


Edebiyatı seven ve karınca kararınca yaşamaya çalışan bir grup liseli,edebiyatsever bilişim öğrencileriyiz.Okuyoruz,anlıyoruz,düşünüyor ve düşündürüyoruz.Hayatın kenarında değil tam ortasındayız.Kimsenin konuşamadığı yerde kelimeleri havaya dizen de biziz,herkesin konuştuğu yerde sükut etmesini bilen de.Edebiyat karın doyurmaz biliyoruz.Ama biz de zaten aç kalmamak için edebiyat yapmıyoruz.İstekli,kararlı,özverili,azimliyiz.Tek eksiğimiz objektif olamayışımız.Bir türlü objektif olamıyoruz.Daima güzellikten,iyilik ve esenlikten yanayız.
Herkesin kumanda salladığı yerde bizler,kalem oynatıp hayatı anlatıyoruz aslında.Kalemlerimizi yaşam mürekkebine batırıp,kalplerin üstüne hayatı yazanlarız."Edebiyatçıyız"diyecek kadar iddalı değiliz.Ama "Edebiyatçı değiliz"deyip mütevazı olmaya da gerek yok.
Birkaç satıra dünyayı sığdırıyoruz.Kelimeler fütursuzca dökülsede kalemimizden,akıl dolu cümleler çıkıyor ortaya. Edebiyatın içinde olduğumuz için mutluyuz.İçten içe edebiyat olduğumuz için de ayrıca mutluyuz.
Çok şeyler yaşamadık.Çok şeyler yaşamadığımız için anlatacak çok şeyimiz yok diyerek işten sıyırma çabasında değiliz.Yüksek Yüksek tepelere ev kurmadık.Aşrı aşrı memlekete de kız vermedik.Yinede birçok insanın gönül dünyasında saraylar kurup,uzaklara da olsa bir şeyler paylaşmayı öğretmeyi başardık.
Çok satanlar listesinde olan kitabımız yok.Aslında bizim bir kitabımız da yok.En çok dinlenenler listesin de olan bir şiir albümüz yok,doğrusu dinlenecek bir şiirimiz de yok.Bunlar olmadığı için umutsuz ve mutsuz değiliz.
Edebiyat ya da edebiyat,işte bütün mesele bu.Kendimizi anlatacak sayfalar dolusu kelimeye başvurmadığımız için başımız hep sağlam kaldı.Sağlam kalmaya devam edecek.
Çocuk masumluğu ile başladı edebiyata olan sevgimiz.Büyüdükçe puntoları kalınlaştı yazdığımız yazıların çizgileri.Yazdık,konuştuk,estik ve gürledik.Her bir harfimizle kendimizi anlattık.Nihayet gün gelip çattığında edebiyata olan ilgilimiz bir hayli arttığında çok şeyin değişmiş olduğunu gördük.İki bilişim öğrencisi arkadaş beraber yola çıktık kalın çizmelerle.Arkamızda kimsecikler yok.Çünkü arkamızı döndüğümüz kimse yok.Yine de umutlu ve mutluyuz.Hayata farklı bir yerden bakmanın ve çok şey görmesekte çok şey görmüş gibi yaşıyor olmamızın sevincini yaşıyoruz.
İçimizi patlayana kadar edebiyat doldurup,çatlayana kadar yaşam gibi kızartan,edebiyat tadında,şiir kıvamında bir serüven geçirmemizi sağlayan,tükenecek korkusuyla kullandığımız tükenmez kalemlerimize,traş ettirme derdiyle dertlendiğimiz ve kimi zaman kalemtraşını bulamadığımız kurşun kalemlerimize,bazen temizlemediği için fırça atamadığımız silgilerimize,bize çok şey öğreten hocalarımıza,bizi asla yalnız bırakmayan sevenlerimize,ithaf ederek övgülerini aldığımızve bize güç veren sevdiklerimize,ufkumuzu genişleten kitaplarımıza,gıpta ile baksakta çok sevdiğimiz ve sayamadığımız edebiyatçılarımıza,bize çok şey hatırlatarak düşüncemizi açan ve her biri rahmet damlası olan yağmurlara,çoğu insanın yorgun düştüğü dengin ve karanlık geceye,bu yazı hazırlanırken aklımıza gelipte kapıyı çalmaya tenezzül etmeyen herşeye ve herkese çok teşekkür ediyoruz....

Çaylak Edebiyatçılar